9/30/2006

ขอให้รวย ขอให้รวย

ขอให้รวย ขอให้รวย ทุกๆท่าน โดยเฉพาะวันที่ 1 ตุลาคม 2549 ณ สลากกินแบ่งครับ

9/29/2006

กลยุทธ์ ปากส้ม ก้นหวาน

ประมาณปี 2524 ผมมีความรู้สึกรักและเคารพท่านพัฒนาการจังหวัดท่านหนึ่ง เพื่อนๆที่มาพูดคุยกับผมหลายๆคนมักจะคุยในทำนองเดียวกันว่าพัฒนาการจังหวัดได้คุยว่าผมเป็นคนดีและเป็นคนเก่งเป็นประจำ...ทำให้ผมมีกำลังใจทุ่มเทกับการงานในหน้าที่...วันหนึ่งผมกำลังจะผลักม่านบังตาเข้าพบพัฒนาการจังหวัดแต่ก็ได้ยินเสียงท่านพูดคุยกับหัวหน้าส่วนราชการจังหวัดคนหนึ่งว่า...เอาอย่างผมซิเวลาจะชมเขาต้องชมให้เพื่อนเขาฟัง..เพื่อให้เพื่อนเขาไปเล่าให้ตัวเขาฟัง..เป็นกลยุทธ์ ปากส้ม ก้นหวาน ผมได้ยินดังนั้นก็นึกในใจว่า อ้า ผมต้องมนต์กลยุทธ์หัวหน้าเสียแล้ว

9/28/2006

ขำขัน เรื่องใครผิด



ในคราวสัมมนาครั้งหนึ่งในภาคเหนือ มีผู้เข้าร่วมสัมมนา จำนวน 50 คน วันนั้นอาหารกลางวันอร่อยมากทำให้ภาคบ่ายผู้เข้ารับการสัมมนาง่วงนอนมาก ทันใดนั้นวิทยากรขอทายปัญหาภาคเหนือว่า...ปี๋หนานกินเหล้า...ตุ๊เจ้าเอาเมีย..ใครผิด? ทุกคนจะตอบว่าผิดทั้งคู่ จริงจริงวิทยากรเฉลยว่า คนผิดจริงคือปี๋หนาน...คือผิดศีล 5 สำหรับตุ๊เจ้าเอาเมียหมายความว่า...พระเอาพี่หนานกลับบ้าน(เอาเมีย..ภาษาเหนือแปลว่าเอากลับบ้าน)

9/27/2006

เรื่อง กลุ่มออมทรัพย์ฯบ้านทุ่งฮ่าง



พัฒนาการอำเภอไปร่วมงานวันเด็กที่บ้านทุ่งฮ่าง มกราคม 2542 พอพบกับกำนันพื้นที่ พัฒนาการอำเภอกล่าวว่า โอโห บ้านทุ่งฮ่างจัดงานวันเด็กใหญ่โตมาก กำนันได้ยินดังนั้นจึงโอ่ว่า มันเป็นแรงผลักดันจากสมาชิกกลุ่มออมทรัพย์ฯที่มีค่อนหมู่บ้าน มีเงินสัจจะสะสมกว่า 2 ล้านบาท อบต.และโรงเรียนยังขอแจมมีส่วนร่วมด้วย กลุ่มออมทรัพย์จึงให้เงินดำเนินการ 2 หมื่นบาทและให้สมาชิกทุกคนนำของขวัญของรางวัลมาด้วยคนละไม่ต่ำกว่า100บาท ปีหนึ่งมีครั้งเดียว ท่านพัฒนาการอำเภอล่ะ จะมีส่วนร่วมไหม ผมร่วม 500 บาทครับ

9/26/2006

เรื่อง โรงแรมชั้นเลิศ



บนรถบัสทัวร์ประเทศลาว คณะทัวร์ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของไกด์สาว เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ชายหนุ่มคนหนึ่งถามว่า"อาหารประจำชาติลาวเป็นอาหารอะไร?" เธอตอบ"ต๋ำบักฮุง ซิแซ่บ กระดี้..กระด้า" หมายความว่า ส้มตำ อร่อยมาก หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยว่า "เราควรไปหาอะไรกินที่โรงแรมชั้นหนึ่งดีไหม" ไกด์สาวให้ข้อมูลว่า โรงแรมชั้นหนึ่งในลาวไม่มีร้านอาหารนี่ หญิงสาวจึงถามอีกว่า"เป็นโรงแรมชั้นหนึ่งอะไรไม่มีร้านอาหาร" ไกด์สาวรีบตอบว่า"โรงแรมชั้นหนึ่งหมายถึงโรงแรมชั้นเดียว โรงแรมอย่างดีเขาเรียกว่าโรงแรมชั้นเลิศ" หญิงสาวต่อคำว่า..ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปกินอาหารในโรงแรมชั้นเลิศกันนะ

เรื่อง สังคมกิ๊ก



พัฒนากรออกท้องที่เยี่ยมเยียนร้านค้าศูนย์สาธิตการตลาดและกำลังคุยกับคุณป้าผู้จัดการก็ได้ยินเสียงดัง "ลูกฉัน..ลูกเธอ..รังแกลูกเรา" คุณป้าผู้จัดการก็เอ่ยขึ้นว่าบ้านนี่ทะเลาะกันได้ทุกวัน ผู้ชายก็มีเมียมาแล้ว ผู้หญิงก็มีผัวมาแล้ว มีลูกติดมาทั้งคู่ เวรกรรมดันมา "กิ๊ก" กันมีลูกด้วยกันอีก วันๆมีแต่เรื่องทะเลาะกัน สมัยนี้เขาไม่ค่อยถือเหมือนสมัยก่อน เขาเรียกว่าสมัยสังคมกิ๊ก พัฒนากรจึงคิดในใจว่า อ้าว แล้วใครจะแก้ล่ะ

9/25/2006

เรื่อง การคบเพื่อน



สมัยเริ่มเรียนมหาวิทยาลัยรามคำแหงเมื่อปี 2516 เป็นชีวิตช่วงหนึ่งที่เต็มไปด้วยความสุข มีชีวิต..ชีวา ความรับผิดชอบมีเรื่องเดียวคือ..การเรียนหนังสือ การดำรงชีวิตและการคบเพื่อนเต็มไปด้วยความอิสระเสรี เพื่อนๆมีให้คบและไปด้วยกันถึง 3 โรงเรียน แรกๆก็สนิทคบเพื่อนกลุ่มหนึ่งก็พากันเที่ยวเอาแต่สนุกสนานและปรากฏว่าปีแรกๆมักจะสอบไม่ผ่านหลายวิชา ผมจึงมาคิดคำนึงว่า เรามาเรียนหนังสือนี่นาทำไมถึงสอบตก ในระยะหลังผมจึงแอบปลีกตัวไปคบกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งพาเข้าห้องสมุดและอ่านหนังสือ ผลสอบออกมาว่าทุกวิชาสอบผ่านหมด ผมจึงคิดได้ว่าที่คำโบราณที่ให้ไว้ "คบคนพาล พาลไปหาผิด...คบบัณฑิต บัณฑิต พาไปหาผล"เป็นความจริงไม่ผิดเพี้ยน

9/24/2006

Best Practice



รายงานภาพ นักวิชาการพัฒนาชุมชน..ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนเขตที่ 5 ลำปาง..นอกจากจะได้รับไฟเขียวจาก ผอ.แล้ว ได้มีเวทีย่อยและเวทีทางการ...เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้และทุกครั้งจะต้องนำเรื่องปฏิบัติการมาหารือกันเพื่อหาแนวทางทำงานที่ดีที่สุดทั้งแบบทางการและไม่เป็นทางการ สิ่งที่ได้ตามมาคือ... Best Practice เกิดประสิทธิภาพของงานสูงสุด

9/23/2006

เรื่อง กระทงลอยฟ้า

กรรมการชุมชนบ้านปงสนุก อำเภอเมืองลำปาง ได้จัดงานสลากภัตต์ขึ้นวันที่ 22 กันยายน 2549 ณ วัดปงสนุก กลุ่มอนุรักษ์บ้านปงสนุกจึงจัดให้มีการปล่อยโคมลอยตามประเพณี เช่นเดียวกันในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 เป็นวันลอยกระทงจะมีประเพณีการปล่อยโคมลอยแข่งขันในกลุ่มลุ่มแม่น้ำวัง อำเภอเมืองลำปาง จัดโดยเทศบาลนครลำปางและขอแนะนำประเพณีปล่อยกระทงลอยฟ้า(กระทงเล็ก)ซื้อได้และปล่อยที่วัดดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอนในวันลอยกระทงเช่นกัน

9/22/2006

เรื่อง กำลังใจ



ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ผมโดนมรสุมเข้ารุมล้อม ไม่ว่าหนี้สิน การงาน ทำให้คิดที่จะตัดช่องน้อยแต่พอตัว คืนนั้น ...ก็ได้เตรียมตัวและอุปกรณ์ไว้เรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะลงมือก็คิดว่าก่อนที่เราจะตาย เราควรคิดพิจารณาย้อนอดีตความเป็นมาเป็นตายครั้งสุดท้าย คิดย้อนตั้งแต่เด็ก ความคิดได้ปิ๊งเรื่องหนึ่งว่า...เรายังมีเพื่อนและคนที่รักเราอยู่...ตัวเราน่าจะมีประโยชน์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย...แค่นั่งเป็นเพื่อนเขา...พูดคุยกับเขา...ให้กำลังใจเขา...เราก็ทำได้ โลกนี้ยังสวยงามที่เรายังมีเพื่อนและญาติพี่น้องอยู่...เราทำประโยชน์ให้กับเขาเล็กๆน้อยๆก็ยังดี คิดได้ดังนั้นแล้วผมจึงมีกำลังใจและล้มเลิกการตัดช่องน้อยแต่พอต้วแล้วหันมาสู้ชีวิตต่อไป

9/21/2006

เรื่อง ธนาคารข้าว



พ.ศ.2542 ผู้ใหญ่บ้านแม่สุขใน ตำบลวังซ้าย อำเภอวังเหนือ เข้าร้องเรียนกับพัฒนาการอำเภอว่า เดี๋ยวนี้ชาวบ้านทะเลาะกันเรื่องกลุ่มออมข้าว จึงขอให้พัฒนาการอำเภอไปประชุมที่หมู่บ้าน เวลา 20.00 น. ในที่ประชุมได้ทราบว่ามีผู้กู้ข้าวไปหลายรายแต่มี18 ราย ไม่ยอมคืนข้าว..ทำให้กิจการกลุ่ม(สมาชิก46 ราย)ล้มลงและทำให้เกิดมีการทะเลาะกันขึ้นในหมู่บ้าน พัฒนาการอำเภอจึงชี้แจงว่า กลุ่มออมข้าวเป็นกลุ่มธุรกิจเพื่อหากำไร แต่มีอีกกิจกรรมหนึ่งเป็นพระราชดำริของในหลวงคือ ธนาคารข้าว เป็นของส่วนรวมในหมู่บ้านเพื่อ 1สงเคราะห์แก่คนที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้2เพื่อสงเคราะห์ให้ยืมโดยมีดอกเบี้ยต่ำมาก เช่น ยืมข้าว 10 ถัง เมื่อข้าวใหม่ออกมาก็ให้ใช้ 11 ถังเป็นต้น 3 เพื่อแลกแรงงานให้กับคนจนที่ทำงานให้กับสาธารณะ มติที่ประชุมหมู่บ้านจึงให้เปลี่ยนเป็นธนาคารข้าว และผู้กู้ข้าวไป 18 รายตกลงพร้อมใจกันคืนข้าวภายใน 1 สัปดาห์ บ้านแม่สุขในจึงเกิดความสงบสุขและสามัคคีในเวลาต่อมา

เรื่อง ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว



ธรรมะเป็นสิ่งที่เที่ยงแท้ นานมาแล้วสมัยเมื่อผมยังเด็กอายุประมาณ 11 ขวบ ซุกซนมาก วันหนึ่งทะเลาะกับเพื่อนแย่งของเล่นซึ่งเป็นดาบพลาสติกคล้ายกับไม้บรรทัดแข็ง ปรากฏว่าเพื่อนผมแย่งไปได้ทำให้ผมโกรธมากและคิดจะทำร้ายเขา พอเข้าใกล้ผมก็รีบกระโดดเตะสุดแรง เพื่อนก็หลบและใช้ดาบพลาสติกพันที่หน้าแข้งผม ผมล้มลงครวญครางด้วยความเจ็บปวด..ญาติๆจึงพาไปโรงพยาบาล หมอทำการล้างแผลซึ่ง..ซึ่ง..เป็นที่สุดของการเจ็บปวดเข้ากระดูกดำ จึงทำให้ไม่เคยลืมเท่าทุกวันนี้ เสร็จแล้วหมอถามญาติผู้ใหญ่ว่า เด็กไปทำอะไรมา?..กระดูก..ถึงแตกและบิ่นออกเกือบ 1 เชนฯ ผมจึงนึกได้ว่า..ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว..จริงๆ

9/20/2006

เรื่อง ผู้จัดการธนาคาร



เที่ยงวัน ณ อำเภอแจ้ห่ม ผมได้นั่งรับประทานอาหารร่วมกับเพื่อนคนหนี่งซึ่งเป็นผู้จัดการธนาคาร เธอคุยถึงเรื่องการเข้าสอบสัมภาษณ์การเข้าสู่ตำแหน่งผู้จัดการธนาคารสาขาว่า คณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิของสำนักงานใหญ่ถามว่า...คุณเชื่อเรื่อง...นรก..สวรรค์...มีจริงหรือไม่? เธอตอบว่าเชื่อและคณะกรรมการถามต่อว่าเชื่ออย่างไร เธอตอบว่า...สวรรค์อยู่ในอก...นรกอยู่ในใจ อีกไม่นานเธอก็ได้รับคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการธนาคารสาขา

9/19/2006

เรื่อง พระบารมีปกเกล้า



ครอบครัวผมได้ยืดถือปฏิบัติตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงมาตลอดทำให้เกิดศิริมงคลในครอบครัวเกิดความสงบสุขร่มเย็นตลอดมาด้วยบุญญาบารมีปกเกล้า ผมและครอบครัวจึงทราบซี้งในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงให้แนวทางปฏิบัติจนเกิดเป็นความร่มเย็นเป็นสุขในครอบครัวทุกวันนี้

9/18/2006

เรื่อง การทำบุญ



ผมได้พาครอบครัวไปทำบุญงานสลากภัตต์ที่วัดพุทธสันติวิเวก จึงถ่ายภาพป้ายมาบอกบุญ...เผื่อมีท่านใดมีใจกุศลมีกำลังทรัพย์ที่ศรัทธาบริจาค เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาต่อไป

9/17/2006

เรื่อง อาหารจานพิเศษ



พัฒนาการอำเภอแม่พริกได้ออกท้องที่ไปเยี่ยมผู้นำอาชีพก้าวหน้าในไร่ส้ม ก็ได้พูดคุยกัน ประมาณว่าใกล้เที่ยงวัน ลูกชายและภรรยาของผู้นำก็ยกสำรับอาหารมาวางไว้ที่แค่นั่งเล่น ผู้นำก็ได้ชวนพัฒนาการอำเภอร่วมรับประทานอาหาร โดยกล่าวขอเชิญท่านร่วมรับประทานอาหาร อาหารวันนี้พิเศษจริงๆ พัฒนาการฯมองดูอาหารเป็นน้ำพริกผักและแกงอีกหนึ่งถ้วย พอพัฒนาการฯรับประทานแกงแล้วจึงเอ่ยว่า แกงนี่ใส่อะไรครับเนื้อละเอียดนิ่มกว่าเนื้อไก่อีก ผู้นำตอบว่า นี่เป็นแกงอ่อมปรุงด้วยเนื้อ...งูสิง...พัฒนาการฯได้ยินดังนั้นก็...คลื่นไส้แทบอาเจียนแล้วคิดว่า โอว...ท้องเรานี่เป็นสุสานใหญ่จริงๆขนาดงูสิงยังไม่เว้น

9/16/2006

เรื่อง เจ้าพ่อประตูผา



วันจันทร์พัฒนาการอำเภอขึ้นไปที่ว่าการอำเภองาวเพื่อลากิจอ่านหนังสือสอบเลื่อนระดับ จำนวน 5 วัน และจะไปสอบที่ กท.ม.ในวันอาทิตย์ ปรากฏว่าเสมียนปกครองนำ FAX มาให้ ข้อความว่า ให้พัฒนาการอำเภอพร้อมพัฒนากรไปอบรมที่ ศพช.เขต 5 จำนวน 5 วัน โดยให้ไปรายงานตัวในวันจันทร์นี้เวลา 13.00 น. พัฒนาการอำเภอนั่งรถราชการมาพร้อมกับพัฒนากร ระหว่างทางคุณวิศิษฐ์ฯพัฒนากรกล่าวว่า ผมสงสารหัวหน้าจังเลยทำงานก็หนักจะอ่านหนังสือสอบก็ต้องเข้ารับการอบรมอีก เอาอย่างนี้ผมจะบนบานเจ้าพ่อประตูผาให้ ต่อหน้าศาลเจ้าพ่อคุณวิศิษฐ์ฯบนบานว่า...ขอให้หัวหน้าผมสอบได้เถิด...ผมจะเลี้ยง...บุหรี่ 1 เบ้า เหล้า 1 ไห ไก่ 1 คู่ เอ้าหัวหน้าจุดประทัดบน ต่อมาไม่นานพัฒนาการอำเภอได้รับโทรศัพท์ว่า...หัวหน้าสอบได้แล้ว...ได้ที่ 254...พรุ่งนี้หัวหน้ารีบนำของมารับผมไปแก้บนด้วย

นิทาน ความพอประมาณ 3 ประเภท



ในกลุ่มผู้นำชุมชนแห่งหนึ่งได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกันเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง ผู้นำคนแรกกล่าวว่า ผมวัน...วันใช้เงินไม่ถึง 100 บาท ครอบครัวผม..พอมีพอกิน..ไม่เดือดร้อนอะไร แต่ต้องอดออมไม่ฟุ้งเฟ้อ... ผู้นำคนที่สองกล่าวขึ้นอีกว่า...ทุกวันเย็นผมจะพาครอบครัวไปรับประทานอาหารดีๆใหม่ๆที่ภัตตาคารเงียบๆเพื่อสร้างบรรยากาศที่ดีในครอบครัว...เอ๊ะอย่างนี้เขาเรียกว่า...เหลือกินเหลือใช้...ผู้นำคนที่สามกล่าว และกล่าวต่อ สำหรับผมต้องจิบไวท์..ตีกอล์ฟ..พาครอบครัวไปเที่ยวต่างประเทศพร้อมกับคนรับใช้ติดตาม..ผู้นำคนที่สี่คิดว่าอย่างนี้เขาเรียกว่า...มั่งมี ศรีสุข... ท่านล่ะรู้จักตัวเองไหม?ว่ามีความพอประมาณอยู่ในประเภทใด?

9/15/2006

ตอน ประตูมาร



มิถุนายน 2535 ผมได้ย้ายไปรับราชการที่จังหวัดแพร่ ก็มีความตื้นเต้นพอควร เมื่อเดินทางไปถึงจังหวัดแพร่ก็เริ่มทำหน้าที่นักพัฒนาออกสำรวจพื้นที่และได้เจอป้ายหนึ่งเขียนว่าทางไปประตูมาร ผมอดที่จะประหลาดใจไม่ได้เมื่อไปถึงที่ทำงานจึงแอบถามเพื่อนว่า เอ จังหวัดแพร่มีประตูมารด้วยหรือเพื่อนตอบว่ามีคำว่าประตูมารคนสมัยโบราณได้ตั้งขึ้นมีความหมายว่า ทางไปสุสาน เพื่อนเข้าใจไหม ผมรีบตอบว่าเข้าใจแล้วครับ

9/14/2006

ตอน มะแล่ที



นานมาแล้ว...พัฒนากรได้รับเชิญไปร่วมพิธีกรรมมัดมือช้างของชาวปากะญอในหมู่บ้านหนึ่งของอำเภออุ้มผาง พอเสร็จพิธีพัฒนากรกำลังเดินกลับที่พักปรากฏว่ามีหญิงสาว(ทราบภายหลังว่าชื่อ มะแล่ที)ปากะญอแต่งชุดสีขาวเดินตามมา พัฒนากรจึงถามว่า เดินตามมาทำไม เธอตอบว่า...อยากจะเอาเสี่ยวมาเป็น...เตอกัวดอ...ฮ้ามันแปลว่า...สามี...พัฒนากรไม่รู้จักเธอมาก่อนจึงถามว่าเพราะอะไร...เธอตอบว่าเสี่ยวล่ำสันดีอยากจะเอาไปทำไร่ข้าวป้าง(ข้าวโพด) พัฒนากรได้แต่เดินหนีและรำพึงว่า...โถหนุ่มปากะญอแข็งแรงกว่าเรามีถมไป

9/13/2006

ตอน เกียรติยศหรือเงินตรา


พ.ศ.2537 พัฒนาการอำเภองาวได้รับการด์เชิญให้ไปร่วมงานขึ้นบ้านใหม่ของกำนัน 2 คน ซึ่งมีกำหนดวัน เวลา ตรงกันเป๊ะ พัฒนาการอำเภอจึงไปร่วมงานขึ้นบ้านใหม่ของกำนันที่มาจากอดีตผู้นำอาสาพัฒนาชุมชนซึ่งอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกลมาก ต่อมาอีก 1 สัปดาห์พัฒนาการอำเภอก็ปะหน้ากำนันอีกคนหนึ่ง กำนันกล่าวว่าทำไมหัวหน้าไม่ไปงานขึ้นบ้านใหม่ผมล่ะ พัฒนาการอำเภอตอบว่าพอดีมี 2 งาน ผมจึงฝากซองร่วมทำบุญให้พัฒนากรไปแทนแล้ว กำนันโกรธและต่อว่าผมไม่เอาเงินผมจะเอาหัวหน้าๆไม่ให้เกียรติผมเลย พัฒนาการอำเภอคิด ฮือ เวรกรรมจริงๆ และได้แต่กล่าวว่า ผมขอโทษครับ

9/12/2006

ตอน เศรษฐกิจพอเพียงลุงเขียน



ณ ชุมชนแห่งหนี่ง พัฒนาการอำเภอได้พูดคุยกับกลุ่มผู้นำและในขณะนั้นลุงเขียนได้เอ่ยขี้นว่า เศรษฐกิจพอเพียงของผมคือ การไม่จ่ายสตางค์ ทุกคนตั้งใจฟังต่อว่า ผมมีเหตุมีผลของผมว่าครอบครัวผมพอมีพอกินเพราะทำการเกษตรทฤษฎีใหม่ตามแนวทางของในหลวง ข้าวปลาอาหารมีพร้อมไม่ต้องซื้อ แถมผลผลิตเหลือก็ขายและเก็บออมเงินไว้เพื่อเป็นภูมิคุ้มกันในอนาคตเป็นเรื่องพอประมาณสำหรับผมและครอบครัว พัฒนาการอำเภอถามว่า เอ แล้วความดีอันนี้ชาวบ้านใกล้เคียงเขาเอาแบบอย่างไหม ลุงเขียนตอบว่าแน่นอนเพราะผมเผยแพร่ความคิดให้พวกเขาเข้าใจและลงมือทำแล้ว

9/11/2006

ตอน อัศวินส้ม



จบจากการสัมมนาขอพบคุณหน่อยมีคนกล่าวหาคุณเรื่องส้ม พัฒนาการจังหวัดฯกล่าว ระหว่างการสัมมนาผู้ว่าราชการจังหวัดฯขอพบผู้เข้าสัมมนาเวลา14.00 น.และกล่าวว่า สำนักงาน ก.พ.ชมว่าน้ำส้มคั้นสดจากจังหวัดลำปางเป็นที่ชื่นชอบของเจ้าหน้าที่มากจึงขอร้องให้กลุ่มนำไปจำหน่ายทุกวันพฤหัสบดีและวันศุกร์ด้วย เท่านั้นแหละพัฒนาการจังหวัดยิ้มจนแก้มบาน จากนั้นพี่แดงหัวหน้าฝ่ายจังหวัดก็เดินมาหาพัฒนาการอำเภอแม่พริกและกล่าวว่าหัวหน้าขอยกเลิกการพบกับคุณแล้ว พัฒนาการอำเภอจึงคิดในใจว่า โอ ตอนเช้าเรายังเป็นจำเลยถูกกล่าวหา ไงบ่ายจึงเป็นอัศวินส้มไปได้

9/10/2006

ตอน ดาบเหล็กน้ำพี้



ณ บ้านวังหมู ตำบลหาดกวด อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ พัฒนากรใหม่ได้ฝึกงานในหมู่บ้านมีกิจกรรมช่วยชาวบ้านเก็บใบยาสูบ(พันธุ์เจ็กดำ) เพื่อนำมาคัดกรองและตากแดดพอหมาดๆ พันเป็นกลมกรวยแล้วหั่นให้เป็นฝอย นำใบยาฝอยตากแดดต่อจนแห้งบรรจุเป็นมัดๆเพื่อนำไปจำหน่าย และได้ส่งเสริมอาชีพการเล้ยงไก่ให้กับกลุ่มเยาวชนในตำบล พัฒนากรใหม่ได้พักค้างกับครอบครัวหนึ่งมี 3 พ่อแม่ลูก ในบ้านพักมี 2 ชั้นตีฝาทึบรอบ ที่หัวบันไดชั้น 2 มีมีดดาบยาวประมาณ 1 เมตรแขวนอยู่พัฒนากรใหม่ถามว่านั้นอะไรครับ เจ้าของบ้านตอบว่า นั้นเป็นมีดดาบเหล็กน้ำพี้เป็นของโบราณตกทอด มีสรรพคุณในทางให้ครอบครัวอบอุ่นมั่งคงและช่วยป้องกันคุณไสสิ่งไม่ดีเข้ามาในบ้าน เจ้าของบ้านคุยฟุ้งอย่างชื่นชม

9/09/2006

ตอน น้ำฝาง



ตี4 ตอน พ.ศ.2538 ผมได้เดินเที่ยวในตลาดสดของอำเภองาวได้ชมสินค้าที่พ่อค้าแม่ค้านำสินค้ามาจำหน่ายอย่างคึกคัก และแลเห็นร้านขายกาแฟอยู่ร้านหนี่งมีชายสูงวัยนั่งดื่มกาแฟอยู่กลุ่มหนี่ง ผมจึงเดินเข้าไปและเอ่ยว่ากาแฟไข่ลวก 1 ที่ พอเจ้าของร้านเข้ามาเสริฟ ผมก็เห็นมีแก้วหนึ่งมีน้ำร้อนเป็นสีชมพูเข้มทำให้แปลกใจมากจึงถามว่านี่น้ำอะไร เจ้าของร้านตอบว่า น้ำฝางทำจากต้นฝางใช้แทนน้ำชา ชายสูงวัยคนหนึ่งกล่าวเสริมว่า น้ำฝางนี่เป็นสมุนไพรแก้กระสัยปวดเมื่อยแถมยังบำรุงไตขับปัสสาวะได้อย่างดี ผมจึงคิดในใจว่า เห็นทีเราคงจะเป็นแฟน น้ำฝาง นี้เสียแล้ว

9/07/2006

ตอน ไฟอำนาจ ไฟเสรี



เบรค เบรค รถกำลังจะชนกัน พรรคพวกพัฒนาชุมชนตะโกน ไกค์สาวลาวหันขวับส่งสายตายิ้มและกล่าวว่า เมืองลาวบ่มีรถซนกันและถ้าเป็นอุบัติเหตุทางรถยนต์เขาเรียกว่ารถ ต๋ำ กัน เอ้า โชเฟอร์ออกรถได้ไฟเขียวแล้วพวกเรากล่าว ไกล์สาวยิ้มอีกและกล่าวว่า เมืองลาวบ่มีไฟเขียว ไฟที่ออกสีแดงเขาเรียกว่าไฟอำนาจและไฟที่ออกสีเขียวเขาเรียกว่าไฟเสรี ทุกคนได้ยินดังนั้นจึงเงียบลงและไม่กล่าวอะไรอีก

9/04/2006

ตอน อาสาชวนชม

ชวนชมเป็นอาสาพัฒนาอำเภอเมืองตากได้รับการประสานงานให้ไปเป็นครูฝึกสอนการตัดเย็บเสื้อผ้าที่อำเภออุ้มผางเมื่อกลางปี 2522 แก่กลุ่มสตรีจำนวน 15 คน ใช้ระยะเวลาการฝึกอบรม 1 เดือนเต็ม พอจบหลักสูตรเบื้องต้นกลุ่มก็นัดหมายเลี้ยงส่งรับประทานอาหารร่วมกันที่น้ำตก ทีลอซู ซึ่งสวยงามมาก พอรับประทานอาหารเสร็จก็นั่งคุยกันถึงบ่ายจึงได้เวลาเดินทางกลับ ปรากฏสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้น คือ...ไฟป่าไหม้โหมขึ้นทางเขาที่เป็นทางกลับที่พัก ทุกคนต่างตกใจและทำอะไรไม่ถูก ขณะนั้นเองมีสตรีคนหนึ่งเอ่ยว่า"ลมได้ตีกลับไฟโหมไปข้างล่างแล้ว" ทันใดนั้นชวนชมรีบวิ่งฝ่าคร้วไฟจางๆแล้วก็ล้มลงอีกฟากหนึ่งและแน่นิ่งไป พัฒนาการอำเภอและกลุ่มสตรีรีบวิ่งตามมา ชวนชมก็ผงะตัวนั่งขึ้นน้ำหูน้ำตาไหลเพราะครัวไฟ แล้วว่า "ประทับใจจริงๆ ทีลอซู"

9/03/2006

ตอน พระเจ้าทันใจ



พระเจ้าทันใจประดิษฐ์สถานอยู่ที่วัดพุทธสันติวิเวก บ้านนิคมหมู่ 16 อำเภอเมืองลำปาง สร้างขี้นเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2547 ด้วยมวลสารผสมน้ำศักดิ์สิทธ์ 108 บ่อ ไคลองค์พระ 108 องค์ ตามราชประเพณีมีองค์ธาตุครบ 32 ประการ สร้างเสร็จภายในวันเดียวคือตั้งแต่เวลา 09.00 น. - 24.00 น.เป็นพระพุทธรูปปูนหล่อขนาดใหญ่ มีพิธีเบิกพระเนตรในเวลาเที่ยงคืนและมีสิ่งอัศจรรย์เกิดขึ้น มีประชาชนในพื้นที่และชาวต่างประเทศมาบนบานขอพรก็สำเร็จเกือบทุกราย โดยเฉพาะครอบครัวของนายวีระยุทธ มณีผาย รวมอยู่ด้วย

9/02/2006

ตอน ม่อนหินเหล็กไฟ



ระหว่างอำเภอพบพระเกือบถึงอำเภอแม่สอด มีเขาสูงชันมากเรียกว่าม่อนหินเหล็กไฟ ถ้ามองภาพลงมาจากม่อนจะเห็นทิวทัศน์อันสวยงามของตัวเมืองแม่สอดเกือบทั้งหมด ระยะทางจากจุดสูงสุดของม่อนถึงตีนเขามีระยะทางประมาณ 3 กิโลเมตร ภูมิประเทศด้านซ้ายมือเป็นหุบเหวลีกมากและด้านขวามือเป็นภูผา วันนั้น วันนั้น รถจิ๊บโดยสารจากอำเภออุ้มผางเกิดเบรคแตกจากยอดดอยม่อนหินเหล็กไฟ คนขับรถมีสติพยายามชนกองทรายข้างทางแต่มันเร็วมากและไม่ยอมหยุดมีผู้โดยสารโดดลงกองทราย 5 คน (ได้รับบาดเจ็บ) พัฒนาการอำเภอและผู้โดยสารอีก 2 คนยังไม่ยอมโดดออกจากรถ รถก็ละลิ่วลงมา(ไม่สามารถใส่เกียร์ต่ำได้) ผู้โดยสารสาวกรี๊ดร้องว่า "อาบา อาบา ช่วยด้วย"แล้วก็สลบไป พัฒนาการอำเภอตระโกนว่าให้ชนเขาด้านขวาแต่คนขับรถมีสติดีมากสามารถประคองรถไปกลางถนนถึงตีนเขาได้ด้วยความปลอดภัย ทุกคนช่วยให้หญิงสาวฟื้นและถามว่า อาบา คืออะไร หญิงสาวตอบว่า อาบา คือ พระผู้เป็นเจ้า

9/01/2006

ตอน รางวัลชีวิต



พวกเราชาวพัฒนาชุมชนทำงานหนักเพราะเป็นส่วนหนึ่งในการบำบัดทุกข์ บำรุงสุขให้กับประชาชน ปลายปี 2526 ศพช.เขต 5ได้จัดทัศนศึกษาดูงานทางภาคใต้และประเทศมาเลเชีย สิงคโปร์(ได้รับอนุมัติจากกระทรวงมหาดไทยแล้ว) โดยออกค่าใช้จ่ายเอง สิ่งที่ผมประทับใจมากที่สุดคือที่เกาะเซนโตซ่า เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้นั่งกระเช้าไฟฟ้าจากแผ่นดินสิงคโปร์สู่เกาะเซนโตซ่า ต่อมาก็ได้นั่งรถไฟรอบเกาะ ซึ่งมีสถานีต่างๆให้พักผ่อน เช่น สถานีตกปลา สถานีอาบแดด สถานีเทนนิส ฯลฯ พวกเราชาวลำปาง 4 คน ได้หารือกันแล้วตกลงที่จะเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง เมื่อพวกเราเข้าเยี่ยมชมทุกคนถึงกับตะลึง โอ มีหุ่นขี้ผึ้งพระอริยะสงฆ์ไทยอยู่ด้วยและมีชาวต่างประเทศหลายรายยกมือไหว้อย่างเคารพนับถือ