ตอน คำสอนของพระธุดงค์

ในอดีตมีพระธุดงค์องค์หนึ่งเดินทางจากจังหวัดอุทัยธานีมาบนเทือกเขาถนนธงชัยเข้าสู่อำเภออุ้มผาง โดยปักกรดพักแรมห่างหมู่บ้านประมาณ 3 กิโลเมตรเพื่อปฏิบัติธรรมะและโปรดสัตว์ทั้งหลาย พัฒนากรมักจะแวะเวียนไปกราบนมัสการท่านเนืองๆ วันหนึ่งท่านเอ่ยว่าพรุ่งนี้อาตมาจะเดินทางออกจากอำเภออุ้มผางแล้วคืนนี้อาตมาจะพักค้างในโบสถ์วัดวิมลมังคลารามและอยากจะสอนบางอย่างให้โยมพัฒนากรด้วย คืนนั้น ท่านได้สอนพัฒนากรว่า คนเรามีโรคอยู่
2 โรค คือ โรคกายแพทย์รักษาได้ สำหรับโรคใจอันประกอบไปด้วยกิเลส โลภ โกรธ หลง ต้องรักษาด้วยคนเอง จากนั้นท่านจึงสอนให้
พัฒนากรนั่งสมาธิ กัมมัฏฐาน เบื้องต้นให้กำหนดลมหายใจเข้าออกเป็น พุทโธ เบื้องปลายไม่ให้กำหนด จากนั้นทั้งสองจึงนอนหลับไป พอพัฒนากร
ตื่นขึ้นมาประมาณ 5 นาฬิกา ปรากฏว่าไม่มีพระธุดงค์องค์นั้นแล้ว พัฒนากรพยายามตามหาทั่วอำเภอแต่ไม่พบองค์ท่านอีกเลย